Ouderschap

Ouderschap is onlosmakelijk verbonden met KOPP-KOP. De verschillende invalshoeken van waaruit ouderschap bekeken en ervaren en besproken kan worden hangt vaak af van de levensfase waarin iemand zich bevindt. 

Wat ik zie is dat volwassen 'kinderen van ....' het graag zo goed mogelijk willen doen voor en met hun kinderen, Zij zoeken handvaten in hun ouderschap. Het gaat om vragen als 'wat vertel ik mijn kinderen wel en niet?' en 'hoe kan ik voorkomen dat mijn kinderen zelf ook klachten krijgen?'. Deze ouders geven aan dat de zorgen om hun kinderen invloed hebben op hun eigen klachten. 

Veel volwassen KOPP/KOV willen snappen wat de invloed is van het gedrag van de ouder(s) op hun eigen ontwikkeling. Uitleg over gedragspatronen die vaak op jonge leeftijd ontstaan zijn in reactie op wat de ouder wel/niet kon bieden, geeft vaak inzicht in en begrip voor het eigen handelen. Deze uitleg is vaak het startpunt om te kunnen kiezen voor gedrag dat in het heden beter past, ook in het eigen ouderschap.

Veel volwassen KOPP/KOV zijn zoekend in hun eigen ouderschap. Vragen als 'Wil ik wel kinderen?', 'Gaat het mij lukken?' en 'Hoe kan ik het anders doen?' spelen daarin mee. Zij geven vaak aan wel te weten wat zij niet willen maar niet goed te weten wat zij wel willen. Een voorbeeld in het ouderschap en een eigen ouderschapskader wordt gemist.

Een deel van de volwassen KOPP-KOV geeft aan geen kinderen te willen of het echt niet aan te durven. Door de keuze te maken om op basis van eigen ervaringen of problemen die nu bestaan geen kinderen te krijgen neemt iemand ook afscheid van iets wat had kunnen zijn. Mijn ervaring is dat dit (ook) vraagt om aandacht voor rouw en verlies.